''Wiecznie żywy'' Isaac Marion

źródło: LC

Tytuł oryginału: Warm Bodies

Seria: --

Wydawnictwo: Replika

Liczba stron: 308

Data premiery: 5 marca 2013

Wydanie II

Na ‘’Wiecznie żywego’’ natrafiłam poprzez film. Miałam wtedy w życiu pewien niechlubny okres, w którym oglądałam ekranizacje przed pierwowzorem. Teraz próbuję to zmienić, ale nie zawsze mi się udaje. Wracając. Po oglądnięciu niesamowitego filmu jakim był ‘’Wiecznie żywy’’ postanowiłam zabrać się jak najszybciej za książkę. Zaczynając ją czytać spodziewałam się, że będzie ona taka sama jak film, czyli lekka, pełna sarkastycznego poczucia humoru oraz troszeczkę ckliwa. I prawdę mówiąc dostałam to, ale w nieco innym wydaniu.

Wydawać by się mogło, że w świecie, w którym umarli powstają z grobów, a słowa „życie” i „śmierć” tracą swoje znaczenie, nie ma już miejsca na miłość.

Martwy R nie pamięta swojej przeszłości. Jest zombie i działa instynktownie, dopóki nie spotka na swej drodze wyjątkowej dziewczyny z krwi i kości. Julie staje się promykiem światła w szarym krajobrazie R. I choć serce chłopaka od dawna nie bije, w jego wnętrzu zaczyna rozkwitać… życie.

Na styku dwóch wrogich światów, żywych i martwych, rodzi się miłość, jak u najsłynniejszych kochanków wszech czasów...

‘’Przeszłość składa się z faktów… przyszłość chyba tylko z nadziei.’’

Bardzo trudno mi cokolwiek napisać. Głowię się i głowię, ale nic sensownego nie przychodzi mi na myśl. Powinnam zacząć pisać o R – głównym bohaterze – ale nic mądrego nie potrafię wymyślić. Może spróbuję tak: R jako zombie wyszedł naprawdę przekonywująco jak zresztą cała reszta książki. Fabuła jak i cała akcja jest niezwykle oryginalna, przyznajmy się szczerze, jak dużo przeczytaliśmy książek o zombie? Dla mnie ‘’Wiecznie żywy’’ to pierwsza i jak na razie jedyna książka o tejże tematyce jaką przeczytałam. No, ale sam temat zombie niebyły taki świeży, gdyby nie samo przedstawienie ich nie jako coś do (dosłownie) odstrzału, lecz jako coś nad czym trzeba się zatrzymać i pomyśleć.

‘’Istnieje przepaść między mną, a światem na zewnątrz mnie. Dziura tak, wielka, że moje uczucia nie mogą jej pokonać.’’

‘’Wiecznie żywy’’ jest podzielony na trzy części: Brak, Decyzja i Życie. Każda z nich to jakby etapy przemiany R. Przed każdym rozdziałem mamy też rysunki (szkice? ryciny?) różnych części ludzkiego ciała. Nie wiem jak mam się to tego odnosić, widać autor lubi mieszać czytelnikowi w głowie. Choć pewnie gdyby nie ta niecodzienność książka nie wypadłaby aż tak dobrze.

‘’Stop!

Kim jesteś? Niech wspomnienia się rozpłyną.

Oczy cię pieką - zamrugaj. Odetchnij chrapliwie.

Znów jesteś sobą. Jesteś nikim.

Witaj z powrotem.’’

Do plusów mogę śmiało zaliczyć język pana Mariona znacznie różniący się na tle innych autorów. Często używane wulgaryzmy (uwielbiam brak cenzury!) i odniesienia do popkultury są rzadko spotykane w tym gatunku literackim. A szkoda, bo taka książka zawsze wydaje się bardziej rzeczywista i bliższa sercu czytelnika. ‘’Wiecznie żywego’’ czyta się szybko i nie ma to nic wspólnego z tymi trzystoma stronami i dużymi literami, po prostu książka wciąga i zaciekawia już od pierwszych stron. Pewnie gdyby nie szkoła przeczytałabym ją w ciągu jednego dnia, co po ‘’Przebudzeniu Arkadii’’ było niezłą ulgą dla mojego zszarganego umysłu, a należy też dodać, że ‘’Wiecznie żywego’’ czytam już drugi raz.

‘’Chcę życia w całej jego głupocie i kłopotach.’’

Ta książka wbrew pozorom nie jest ani głupia ani naiwna. Opowiada o tym co może się stać z ludzkością i światem jeśli nie będziemy o niego dbali i szanowali. Wątek zombie jest metaforą, przenośnią do ludzi którzy ‘’żyją’’ nie korzystając w pełni wszystkiego czym zostali obdarowani. Do tego przedstawionego w książce świata ludzie sami doprowadzili, przez swoją nienawiść i samolubstwo. Ale nie wszystko jest stracone. R i Julie próbują razem pokazać, że jeśli tego chcemy możemy naprawić świat, który już poszedł w oczach innych na stracenie. Że nadziei na lepsze jutro nie powinniśmy nigdy tracić i należy trzymać się jej ze wszystkich sił.

‘’To my będziemy lekarstwem. Ponieważ tego chcemy.’’

‘’Wiecznie żywy’’ nie każdemu może przypaść do gustu. Nie wszyscy mogą polubić bezpośredniość pana Mariona oraz niektóre nieco obrzydliwe scenki. Cieszę się jednak, że trafiłam do grona tych szczęśliwców, którzy lubią tą książkę. Może nie tego się spodziewałam, albo przynajmniej w takim wydaniu, lecz ‘’Wiecznie żywy’’ zawsze będzie książką, do której z chęcią powrócę w wolnym czasie.

8/10