Filmy i nie tylko #2

Pamiętacie jeszcze, jak w tamtym roku, bodajże pod koniec listopada, będąc pod ogromnym wrażeniem po oglądnięciu pierwszej części Kosogłosa, opublikowałam na blogu posta pt. Filmy i nie tylko #1? Była to moja krótka, całkowicie subiektywna opinia na temat właśnie tego filmu. Postanowiłam wtedy, że zacznę także pisać też, co nieco o filmach. Ale miesiące mijały, a ja nawet nie myślałam o tym, by oglądnąć coś w kinie i wyszło na to, że opinia o Kosogłosie stała się jedyną taką na blogu. Ale na początku czerwca z okazji dnia dziecka, moja szkoła zorganizowała całkowicie darmowy wyjazd do kina. Więc pomyślałam sobie: a może, by tak wskrzesić ten cykl? No i tak też się stało. A jaki film stanie się tematem mojego rozważania? (minuta ciszy) KRAINA JUTRA!

Pewnie już gdzieś natknęliście się na wzmiankę o tym filmie. Był on dość głośno reklamowany, ale już samo to, że pochodzi z wytwórni Disney'a dużo daje. Opis z filmweb.pl brzmi: Dwoje bohaterów: uznany w dzieciństwie za geniusza, a obecnie rozczarowany życiem Frank oraz inteligentna nastolatka przepełniona zamiłowaniem do nauki Casey, wyrusza na niebezpieczną misję, której celem jest odkrycie tajemnicy miejsca zagubionego w czasie i przestrzeni, znanego jako "Kraina jutra".

Zacznę z grubej rury:  film jest po prostu zmarnowanym potencjałem. Przyznam szczerze, że miałam dość wysokie względem jego wymagania, ale to nie wyjaśnia tego co czuję po końcu seansu. Co czuję? Absolutne rozczarowanie i tym bardziej jestem zirytowana faktem, że nie pojechaliśmy na Avengers'ów jak to było początkowo w planach.Do gry aktorskiej nie mam szczególnych zastrzeżeń: George Clooney świetny, Hugh Laurie jak to zawsze on, Britt Robertson nie najgorsza (chociaż niektóre jej reakcje trochę mnie irytowały), Raffey Cassidy, odtwórczyni Ateny, jak na tak młodą aktorkę też sobie poradziła. W ogólnym rozrachunku wychodzi całkiem dobrze, jednakże to tylko gra aktorska, a nie tylko ona kreuje cały film, jest tylko jej cząstką.

Najbardziej zawiodło mnie to, co zdawało się mnie nigdy nie zawieść, a już zwłaszcza po przeczytaniu ciekawego opisu i oglądnięciu kilku zwiastunów. Mianowicie poległa fabuła. Owszem pomysł jest, ale wykonanie już marne. Ja po prostu w ciągu tych dwóch godzin seansu maksymalnie się zanudziłam! Wierzcie mi, w tych kilku trzy-czterominutowych trailerach mieści się niemal cała akcja filmu.Tutaj poprę swoją opinię reakcjami moich koleżanek z klasy: niektóre z nich najzwyczajniej poszły spać. A to chyba dużo mówi o filmie, skoro nie wywołał ani na tyle ciekawości ani na tyle napięcia, by chociaż pozostać przytomnym. Zdaje mi się, że niedobory fabuły próbowano zatuszować ogromem efektów specjalnych. Co jak co, ale ich nie brakowało. Czasami aż głowa od tego bolała, a to przecież nie 3D.

I jeszcze ta schematyczność. Po takim filmie spodziewałam się czegoś więcej, czegoś nowego. A dostałam? Typowy happy end podszyty "nutą goryczy". Źałosne. To zakończenie odjęło kolejne punkty w ogólnej ocenie filmu. Plus chyba po raz pierwszy w życiu przeszkadzał mi dubbing. Zwykle oglądając filmy i bajki nie przeszkadza mi podkładanie głosów, ale w Krainie Jutra sprawa na się zupełnie inaczej.

Na koniec rozwinę pewnien kontrowersyjny temat. Mianowicie kiedyś pomiędzy młodyn 3. a Atheną (cyborgiem, nie robotem!) wywiązało się uczucie. W teraźniejszości to uczucie nadal trwa. Z tym wyjątkim, że 3. się zestarzał, a Athena pozostała młodą dziewczyną. I zgadnijcie jak to wygląda. Dobitne to było przedstawione właśnie w zakończeniu. Ale więcej nie powiem. Sami się przekonajcie, jestem ciekawa, co Wy o tym myślicie.

3/6

Tytuł oryginału: Tomorrowland
Czas trwania: 2 godz. 10 min.
Premiera: 28 maja 2015 (Polska), 9 maja 2015 (świat)
Reżyseria: Brad Bird
Scenariusz: Damon Lindelof, Brad Bird